Mol


abstract

ik wil schrijven als een schilder
lagen leggen in een landschap
het paletmes proper maken
als de woorden zijn vertolkt

ik wil in bedekte termen
grijs en zwart in paden tonen
tussen complementaire kleuren
toch het leven nuanceren

ik wil met geschrapte zinnen
mijn oude dorp daar in de verte
penselen met doorleefde verve
de verve van een dichter














achter een weefsel van gesponnen draad vogelvrij ontkaderd voornemens resolutions
vorsätze IJdel Relativeren rollenspel Onopgemerkt
het is wat het is opladen wens de getuige het weeldert weer
Onomatopeeën tot dan blondeel after-party proces
schepper je telt herfsthaiku Programma-onderbreking Eenvoud
Open vraag aan mijn idool nooit echt robotkat Voorbode Gemis (2)

Recent werk 2024-2025 (2024-2025)
achter een weefsel van gesponnen draad
achter een weefsel van gesponnen draad
verbloem ik mijn kracht zoals het me betaamt
ik bezie door dichtgemetseld kant
de zoom de rand
    
ik beheers de kunst van zwijgen
bewaar mijn zinnen diep in mij
pas later zal ik met je praten
de dag dat ik de drempels wegslijp
 
vogelvrij
voorheen zwom jij in kalmer water
een vloedgolf wierp je op de aarde
je weende toen de schulp brak
    
je schuilde onder het bladerdak
dat ik voor je heb geschapen
    
er komt een tijd dat je zult vliegen
al zijn jouw veren amper droog
op een dag moet je omhoog
    
maar stel dat je het dan niet kan
ik verberg mijn twijfels voor je
ze maken vleugellam
    
 
ontkaderd
als je buiten kaders denkt
heeft deze plek wel iets
je proeft de sfeer
ziet hoe het is geweest
    
als je buiten kaders denkt
verdwijnt het desolate
doorgrond je de mystiek
    
als je buiten kaders denkt
houdt dit beeld je aandacht vast
krijgt deze plek iets attractiefs
    
 
voornemens
 
Mijn nieuwjaarswens geprojecteerd in het Frans en het Nederlands in de inkomhal van 'Tabloo'. Übersetzung: Yoob
 
 
laten we werken aan dat land
het land dat we ons wensen
een land dat
nergens op de kaart ...
    
laten we werken aan dat huis
het huis met de lichte kamers
waar familie vrienden vreemden
welkom zijn te allen dage
    
laten we luisteren naar elkaar
moed putten
uit ontluikende verhalen
bij geuren van
gastvrij geroosterd brood
    
laten we tijd vergaren
tijd die ons ontbreekt
laten we zelf het nieuwe jaar maken
    
    
    
    
    
 
resolutions
créons ce pays
le pays que nous nous souhaitons
un pays qui n'existe
nulle part sur la carte...
créons cette maison
la maison aux pièces lumineuses
où famille amis inconnus
sont chaque jour les bienvenus
écoutons-nous les uns les autres
puisons notre courage
dans les récits naissant
au gré des senteurs
de pain grillé accueillant
prenons le temps
le temps qui nous manque
créons l'année qui se présente
 
Traduction: Niras
 
vorsätze
lasst uns jenes land gestalten
das land das wir ersehnen
ein land das
auf keiner karte...
    
lasst uns jenes haus gestalten
das haus mit den hellen zimmern
wo verwandte freunde unbekannte
immerfort geladen sind
    
lasst uns einander zuhören
mut gewinnen aus
sich entfaltenden erzählungen
bei düften von
gastfreundlich geröstetem brot
    
lasst uns zeit beschaffen
zeit die uns fehlt
lasst uns selbst das neue jahr gestalten
    
    
    
    
 
IJdel
nog steeds op zoek
naar 't meisje van weleer
kohlt ze haar blik tot spreken
    
met eeuwenoude streken
schildert ze bonte jaren over
in lapis-lazuli-blauw
    
ze is ontspiegeld van haar jeugd
verbloemt het zomerloze
met zand uit de woestijn
    
karmijnrood is de stift
waar ze haar kus mee schrijft
    
    
 
Relativeren
Bij spaarzaam nagebootst zonlicht
schrijf ik mijn weemoed van me af,
het schemert onder de lampenkap.
    
Ik heb de oorlog afgezet
want hier kan dat nog.
Het sentiment van Fleetwood Mac
luistert alles op.
    
De ene dag is de andere niet,
deze is al bij al best goed,
in de keuken dampt de soep.
    
Weemoed ontkiemt in goede momenten,
jij hebt de tafel al gedekt.
Dat is niet de enige reden
waarom I need your love so bad.
    
 
rollenspel
met wat kussens en een plaid
creëren ze een ziekenboeg
zij is dokter hij patiënt
    
tevens is zij moeder
met een oude gsm-hoes
wordt de ambulance gebeld
    
als dokter is ze ook doortastend
het is overduidelijk een breuk
vakkundig knoopt ze een mitella
    
de franjes van mijn sjaaltje sneuvelen
nu ga je rusten zegt ze streng
en dekt de arme drommel toe
    
het spel duurt amper twaalf minuutjes
voor de patiënt is dat best lang
met maar één arm en een streng zusje
    
 
Onopgemerkt
De poes is plotsklaps doof geworden,
althans zo lijkt het mij.
Wellicht werd ze ''t geleidelijk aan.
    
De overstap van jong naar oud
vindt ook niet plaats
op één en dezelfde dag.
    
Hebben poezen ontkenningsfases?
Een tegenbeterweteninproces
tot aan het besef dat...?
    
We zijn al honderd jaar samen,
de poes en wij.
Heb jij gemerkt dat zij...?
    
    
 
het is wat het is
veel meer moet het niet zijn
een luie zetel onder het afdak
een drankje op de wiebeltafel
    
op de golfplaat
klettert hemelse muziek
ik voel me gezegend
    
er loopt een rode draad
door mijn geheugen
zomers waren altijd al zo
    
wisselvallig als het leven
    
 
opladen
mijn koffer mag weer van de kast
ik stouw hem vol met kleren
die ik voor de zekerheid heb gepast
ritsen kunnen protesteren
    
koffers pakken moet je leren
als je het kunt ben je verrast
dat je ruimschoots kunt flaneren
als je naar elders bent versast
    
iets blijft wel moeilijker te dragen
als je op een handdoek ligt
moet je leven ook vertragen
    
dat geping en gebericht
moet dan zwijgen een paar dagen
opladers reizen mee verplicht
    
 
wens
ik hoop dat lente je mag helen
dat dwars door je benauwend dak
zonlicht zich aan je op zal dringen
    
blijf niet in je binnenkamer
je spinsels willen frisse wind
bloei breekt door na voorjaarsregen
    
ik hoop dat lente je mag helen
    
 
de getuige
schenk hem een borrel in een ijskoud glas
laat hem vertellen van de tijd
dat vaarten nog diep stolden
    
laat hem vertellen van de helden
die zich op glad ijs begaven
om verre steden te veroveren
    
je ziet ze voor je de gebogen silhouetten
elkander sparend voor de oostenwind
tot het moment van ieder voor zich de sprint
    
geloof zijn ijzige verhalen over bevroren ledematen
schenk hem een borrel in een ijskoud glas
voordat hij terug kluunt over het drassig gras
    
 
het weeldert weer
het weeldert weer
het fleurt en geurt
het bladert bloemt
het zindert zoemt
    
het vlindert flirt
het vrijt het bijt
het fleurt me op
terwijl ik schrijf
    
al draait de wereld gewoon door
voorbij de haag wordt doodgemoedereerd
het gras gemaaid
oorlog gevoerd
    
 
 
Onomatopeeën
trrr trrrr
    
itwit itwit itwit itwit
    
uuuuvvsssssuusskewie
    
ituut ituut ituut
    
roekoe roekoe roekoe
    
bèèh bèèh bèèhbèèhbèèh
    
fiet fiet fiet fiet fiet
    
roekoe roekoe roekoe
    
a u a u a u
    
trrr trrr trrrr
    
broembroembroeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoe roeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoe...
    
verdomme
welke gek maait nu het gras op de dag van de arbeid
    
    
 
tot dan
het is een kind
een kind nog maar
een kind dat zelf de zon oplaat
's nachts leent het kind de maan
    
op een dag zal het beseffen
dat je de zon niet op kunt laten
de maan niet onder je bed kan leggen
dat je moet leren slapen in het donker
    
zo lang nog
blijft het kind een kind
een kind dat zelf de zon oplaat
en de maan leent voor het slapen gaan
    
 
blondeel
één spontaan rijmwoord is een zegen
dat past wel in een goed gedicht
ik ben daar zeker toe genegen
éénn spontaan rijmwoord is een zegen
maar ik ben me ervan bewust terdege
dat ik snel voor flauw rijmsel zwicht
één spontaan rijmwoord is een zegen
dat past wel in een goed gedicht
    
    
    
 
after-party
de taart is op
het feest loopt langzaamaan ten einde
er is geen gast die zich niet heeft verveeld
beleefdheid dragen we hoog in het vaandel
    
pas als we thuis zijn strijken we de vlag
de poes is blij het lijkt of ze ons gemist heeft
ik ben het blijst nog blijer dan de poes
nog blijer dan de poes en jij
    
    
 
proces
de stenen zijn ontmuurd
één per dag over het algemeen
vingertopgevoelig bleef ik recht
    
ik ben gegroeid
groeien doet pijn al is het
als je jong bent erger
    
waardigheid is het hoogste goed
niets doet er meer toe dan
op tijd niet meer te zwijgen
    
ik groeide door mezelf te blijven
    
 
schepper
Kijk, hier vormt een mens een beeld,
hij ziet in het koude blok
een markant en warm karakter.
    
Kijk, hier vormt een mens een beeld,
hij zoekt vanuit zijn invalshoek
contouren, diep gelegen.
    
Kijk, hier vormt een mens een beeld,
hij beitelt, zucht, vervloekt, hij speelt het
net zo hard als de onverbiddelijke steen.
    
Kijk, hier vormt een mens een beeld,
hij is een doorzetter, een houwer,
hij geeft niet op voordat de weerstand breekt.
    
Kijk hier vormt een mens een beeld,
hij zwoegt, hij schuurt, polijst
tot het zijn ogen streelt,
de ogen van een schepper.
    
 
je telt
Je telt totdat je kussen wint,
je zinkt, het hek verdwijnt,
wijzers schuiven tijdloos voort.
    
Slaap is net als dood zijn, denk je,
of als ongeboren.
Zo vederlicht kan je ook sterven,
hoop je.
    
Je waakt,
je telt je naar het ochtendgloren.
    
 
herfsthaiku
bladvalconfetti
dit is een uitbundig feest
voor stijve harken
    
 
Programma-onderbreking
het wordt tijd dat u zich voorbereidt
ligt op uw zolder nog een knijpkat
heeft u nog kousen voor de lampen
uw wijnrek in de schoorsteenmantel
kan beter plaatsmaken voor een haard
 
leg maar een flinke voorraad aan
van scheepsbeschuit en water
en sla een kade in uw tuin
het geeft niet als uw sloep
een poos op 't droge staat
 
zwengel alvast uw radio aan
en zorg voor warme kleding
er is niets meer vanzelfsprekend
het wordt tijd dat u zich voorbereidt
dit was een bericht van de overheid
 
 
Eenvoud
waarom moeilijke woorden zoeken
zie hoe klaar taal kan zijn
in al haar soberheid
 
neem nu jij
als ik het opschrijf
maakt dat jou kleinoodig
jij een alledaags woord
in zijdepapier doorzichtig
 
en neem nu wij
een groots klein woord
geboekstaafd om
weer uit te pakken
ritselend
 
 
 
Open vraag aan mijn idool
Jij vertolkte andere tijden.
Ik, amper zestien lentes pril,
zong begeesterd mee.
 
Ik geloofde echt dat wij
die streep wel zouden trekken.
Geloofde jij dat ook?
 
Of was het slechts het hoopvolle
refrein dat jou de moed gaf
het lied je leven lang te rekken?
 
Als ik het hoor zing ik weer mee,
wel minder overtuigd dan in mijn tijd die,
zoals ik het nu bekijk, zo slecht niet was.
 
De legers buiten strijden,
nog altijd.
 
 
 
nooit echt
ons leven is nu opgedeeld in
voor- en nadat jij...
 
je bent nooit echt voorbij
enkel de ruit blijft aangeslagen
waarachter wij je gadeslaan
 
we zien dat je met kinderen speelt
zo groot als jij wanneer jij...
je bent dan heel dichtbij
 
waar blijft de tijd
je jas is nu alweer te klein
alles gaat voort ook nadat jij…
 
je bent nooit echt voorbij
 
 
robotkat
eindelijk heeft ze weer een kat
wat heeft ze dat gemist
haar oude is al heel lang weg
weg zegt men haar want
dat klinkt minder hard
 
het is een sensibel beest
bij alles wat beweegt heft het zijn kopje
ze streelt haar handen warm aan zijn koude vacht
hij snort als zij hem krauwt achter zijn oren
ze heeft geen weet van zijn sensoren
 
 
 
Voorbode
Avondrood sloot deze dag af,
een heilzame nacht ligt in 't verschiet.
De ochtend kan verrassend klaar zijn,
maar misschien ook niet.
 
De wende zal haar tijd afwachten,
toch zag ik de voortekens al
in 't grootse schouwspel aan de hemel,
helende lentebloesems, vele.
 
 
 
Gemis (2)
Ik heb al haar spullen weggedaan,
de bakjes, de brokjes en de krabmat.
Toch zie ik haar nog drinken, eten,
haar nagels in de kussentjes trekken.
 
Soms struikel ik bijna over haar,
maar blijkt het slechts de schaduw
van haar warmte die hier nog
altijd ronddwaalt. Ik mis haar.
 
 
 
Naar boven

Alle teksten © 1999-2024 Jacqueline Booij
Alle rechten voorbehouden, niets van deze website mag overgenomen worden zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van Jacqueline Booij.
Website © 2019-2024 S. Girard
Bundels niet te koop. Voor eigen gebruik gemaakt, zonder winstoogmerk!